Podsumowanie mobilności:

Witaj Dublinie!

Już w samolocie mogłam stwierdzić że Irlandia to naprawdę zielona wyspa z okien widać było naprawdę zielony krajobraz. W Dublinie przywitała mnie piękna słoneczna pogoda z mocnym irlandzkim wiatrem. Z lotniska do hotelu przyjechałam autobusem już od pierwszych dni chciałam mieć jak największy kontakt z językiem angielskim. Po zakwaterowaniu wybrałam się na pierwszy spacer po Dublinie. Od początku Dublin urzekł mnie piękną  architekturą i smakiem lokalnej kuchni.

Zajęcia

W poniedziałek odbył się mój pierwszy kurs językowy w szkole ,,Centre of English Studies”. Po napisaniu testu przydzielono wszystkich, którzy w tym  dniu rozpoczynali kurs do grup. Grupy składały się  od 6 do 8 osób i były bardzo zróżnicowane narodowościowo. W swojej grupie miałam młodzież z Chin, Japonii, Korei Południowej, Francji, Turcji oraz Arabii Saudyjskiej. Nie było możliwości nawet zamienić słówka po polsku. Musiałabym rozmawiać sama ze sobą. Dla kogoś kto chce nauczyć się rozmawiać w języku angielskim czy jakimkolwiek innym języku to najlepsza możliwość. Pierwsza cześć zajęć to nabywanie wiedzy z gramatyki, mogłoby się wydawać że to nudne, ale nauczyciele wprowadzali ćwiczenia które pobudzały nas do działania: praca w grupach to podstawa, tworzenie słówek, ze słówek zdań, tworzenie historyjek, odgrywanie ról, itd.. W czasie kiedy pracowaliśmy w grupach mogliśmy rozmawiać i wymieniać się informacjami na temat kultury, tradycji, sytemu edukacji, sposobu prowadzenia lekcji, na temat jedzenia i rozmawiać o wielu innych rzeczach, nie tylko o Irlandii. Po lunchu odbywały się zajęcia z konwersacji w innej grupie niż poranna, oprócz wymienionych wyżej narodowości spotkałam też młodzież z Niemiec i Hiszpanii.

Zwiedzanie Irlandii na piechotę

Dublin to wielkie miasto podzielone rzeką Liffey na dwie części o odmiennym architektonicznym charakterze, z mnóstwem ulic po których przewija się duża liczba ludzi różnej narodowości.  Codziennie po zajęciach,  po smacznym irlandzkim obiedzie i  pysznej irlandzkiej kawie zwiedzałam miasto, podziwiałam jego uroki  oraz poznawałam irlandzką  kulturę. Mimo znanego irlandzkiego klimatu, codziennie urzekała mnie piękna i słoneczna pogoda, więc przemierzyłam wiele kilometrów na piechotę aby zobaczyć najpiękniejsze zabytki.

Zwiedziłam między innymi najstarszą gotycką Katedrę usytuowaną w samym sercu średniowiecznego Dublina, Muzeum Guinnessa z panoramą miasta, Zamek Dubliński, Katedrę św. Patryka- największą budowlę sakralną w Irlandii, odwiedziłam pomnik Molly Malone na Grafton Street. Molly Malone jest bardzo popularnym utworem folklorystycznym, który w Irlandii zdobył nieomal status hymnu narodowego, jest nieoficjalnym hymnem Dublina, stolicy Irlandii.

Wielu niesamowitych wrażeń dostarczyła wizyta w Trinity College, szczególnie w Starej Bibliotece, w której zobaczyłam średniowieczne manuskrypty i ewangeliarze. 

Dublin to nie tylko muzea, w parku St Stephen's Green w pięknym słońcu mogłam podziwiać rozkwitające wiosenne kwiaty, krokusy i żonkile. To jedno z wielu spokojnych miejsce w centrum tętniącego życiem miasta. Kolejnym parkiem z urokliwą zielenią który odwiedziłam był Phoenix Park położony na 707 hektarach tam, dzięki temu że znajdował się tuż obok mojego hotelu mogłam podziwiać piękny zachód słońca nad Dublinem.

Dart- w podróży pociągiem

Będąc w Irlandii chciałam zobaczyć jak najwięcej więc starając się praktykować mój angielski wybrałam się pociągiem  na wycieczkę do Howth- rybackiej  wioski położonej  w hrabstwie Fingal,  wyróżniającej się  zróżnicowanym krajobrazem, z widokiem na morze i wybrzeże klifowe. Howth to nie tylko port, latarnia  morska, ale także urokliwe miasteczko z wąskimi górskimi uliczkami oraz kolorowymi domkami. W kolejną podróż pociągiem pojechałam do Greystone to nadmorskie miasto w hrabstwie Wicklow w Irlandii, położone ok. 27 km na południe od Dublina, trasa pociągu przebiega wybrzeżem, z pociągu można podziwiać cudowny krajobraz i cieszyć się widokiem Morza Irlandzkiego. Spacer po szerokiej, piaszczystej plaży, obserwacja niezwykłych firm skalnych były świetnym relaksem po wymagających zajęciach. 

Autokarem można zobaczyć jeszcze więcej

Wolną od zajęć sobotę spędziłam w Belfaście, stolicy Irlandii Północnej.  Po obowiązkowej wizycie na pokładzie Titanica zwiedziłam tradycyjne dzielnice protestantów i katolików. Szczególną uwagę zwracają niezwykłe murale na murach miasta. Wycieczkę odbyłam w międzynarodowym towarzystwie z angielskim przewodnikiem. Wyjazd pozwolił nam na poznanie trudnej i dramatycznej historii narodu irlandzkiego. 

Wybierając się na kolejną wycieczkę  autokarem żeby zobaczyć Cliffs of Moher i Galway, mogę stwierdzić, że Irlandia jednak potrafi zaskoczyć. Po raz pierwszy doświadczyłam typowo irlandzkiej pogody, co nie przeszkodziło mi w poznawaniu zachodniego wybrzeża Zielonej Wyspy.  Dziedzictwo przyrodnicze Irlandii zachwyca swoją niepowtarzalnością. Klify Moheru i wybrzeże Oceanu Atlantyckiego  nie sposób opisać słowami.  

Coś dla ducha

Ostatnim punktem mojego zwiedzania była wizyta w National Museum i obejrzenie wystawy światowego malarstwa od średniowiecza po współczesność. Oprócz tego zbiór zawiera setki obrazów i rzeźb europejskich artystów. 

Bye bye Irlandio

Dzięki zajęciom w szkole językowej i codziennym obcowaniu  z żywym językiem odczuwałam wzrost moim umiejętności w porozumiewaniu się. Irlandia nie wydawała się już taka straszna lecz zachwycała swoją odmiennością, aż żal było odjeżdżać.

​

Marta Wolnik